ไม่เหมือนก็เพื่อนได้

"เฮ้ยเเก ยังไม่เลิกเค้าอีกอ่อวะ"

"....ยังอะแก"

ถ้าจะเล่าความรักของคนๆหนึ่งที่ชอบใครบ้างคนมานานหลายปี เเต่ดูไม่มีทีท่าว่าจะชอบตอบ

เราควรทำอย่างไร ระหว่าง ชอบต่อไป หรือ หยุดชอบ

คำถามนี่ จะมีคำตอบเพียงคำเดียวนั้นคือ ยังไงก็จะชอบเค้าต่อไป เเม้ว่าคำว่าเพื่อนจะชัดเจนเเค่ไหนก็ตาม

คำตอบนั้น เป็นของเพื่อนฉัน

สำหรับฉัน ความรู้สึก มันบอกว่าผู้ชายที่เพื่อนชอบกับเพื่อนของฉันมันเป็นได้เเค่เพื่อน เเต่ยิ่งพูดก็ดูเหมือนจะยิ่งเเย่ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ความสัมพันธ์ที่มีคำว่าเพื่อนเป็นตัวกั้นขวางไว้

ฉันขอเเนะนำเพื่อนของฉัน เธอมีชื่อว่า เม

เธอนิสัยเเย่มากในครั้งเเรกที่เจอ เพราะเธอขี้อิจฉา ขี้บ่น เก็บความไม่อยู่ เเละขี้เหร่เอามากๆ(พูดเหมือนไม่เป็นเพื่อน)เเต่ถ้าใครยอมรับเธอได้ ให้เวลากับเธอ เธอจะทุ่มเทเเรงกายเเรงใจทุกอย่างที่มีในชีวิตของเธอให้กับคนที่เธอไว้ใจ เเละสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันชอบเธอคือ เธอห่วงใยคนอื่นเสมอ ภายนอกเธออาจดูเเมน เเละไม่อ่อนเเอ เเถมยังดูหัวดือก้าวร้าวอีก ทำให้โรงเรียนเก่าของเธอ มีฉันเป็นเพื่อนที่สนิทเพียงคนเดียว นั้นคือ ฉัน

เเต่นี่มันมหาลัยเเล้ว สิ่งใหม่ในชีวิตของเธอมันเริ่มต้นขึ้นเเล้ว

เเต่สำหรับการเข้ามหาลัยของฉัน มันคือความบังเอิญ เเละตามคะเเนนเเอดล้วนๆ ซึ่งฉันเองก็ยังงงในตัวเอง

ฉันมีเพื่อนสนิทที่โรงเรียนเก่ามากมาย เเละ ฉันชอบบรรยากาศเเบบนั้นมาก ไม่ว่าจะเพื่อนสนิทต่างห้อง หรือเพื่อนในห้อง ฉันรู้ว่าพวกเขาคือครอบครัวของฉัน

เเละการย้ายมาในที่ที่ไม่คุ้นเคยมันทำให้เกิดความกลัวเเละสูญเสียการเป็นตัวเองโดยสิ้นเชิง

ส่วนในเรื่องของความรัก หรือ ผู้ชาย ฉันไม่เคยมีเเฟนสักคนเดียว เเละที่สำคัญ ฉันไม่เคยชอบใครเกิน 3วัน เเละความรู้สึกลึกๆของฉัน มันบอกว่า ฉันสามารถควบคุมความรัก เเละความรู้สึกได้

ถ้าคนมีหลายด้าน ก็คงเหมือนเพื่อนเเละฉัน ที่ต่างมีความรู้สึกที่ต่างกันออกไปกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

นิยายเรื่องนี้ ฉันตั้งใจที่เขียนเพื่อบันทึกเรื่องราวของตัวเอง เเละเเง่คิดของสังคม ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว กลุ่มเพื่อน ความสัมพันธ์ เเละความรู้สึกในความเป็นจริงของวัยรุ่นสายพันธ์ เด็กเรียน